Zo creëer je een moment van rust

Bij “ over mij” heb ik een heel klein stukje over mijzelf verteld, maar ik hoop dat dit het begin mag zijn van vele blogs en ik jullie mee mag nemen in wie ik ben, wat ik doe, wat ik niet doe en waarom.

Maar waar begin je? Ik heb altijd genoeg te vertellen omdat we als ouders van 4 jonge kinderen van alles meemaken. Leuke, stomme, grappige, ingewikkelde, verdrietige en mooie momenten. En daarnaast hou ik ook gewoon erg van praten. Waar ik over wil gaan bloggen? Niks speciaals, dagelijkse sleur, moeder in het Gooi, belevenissen, opvoed issues, de beperking van Aaron. Al vind ik beperking altijd een lastig woord, want we hebben toch allemaal een beperking? Herstellen van een burn-out, rouw, verlies maar ook alle niet gekke dingen die in ons gezin gebeuren. 

Wij zijn net een aantal dagen terug van vakantie in eigen land.  2 weken zon, wat een cadeautje. 

Ijsjes voor de lunch, laat opblijven, koffie op bed en vooral even niet te veel moeten. Ik mis het nu al. 

Maar eerlijk is eerlijk. Vakantie met 4 kleine kinderen… het idee is dat je uitgerust terugkomt om daarna weer met frisse moed het nieuwe seizoen en schooljaar in te gaan. Relaxte ouders, relaxte kinderen, dat is het idee. En op vakantie mag er dan echt wel meer dan thuis. Bijvoorbeeld, slijm maken. Serieus het hoogtepunt van de vakantie voor de kinderen. Thuis wil ik die rommel niet, maar in een vakantiehuis, op de buiten tafel is helemaal prima. Zo prima dat het potje glitters omgedraaid wordt en ik het er opeens aantrekkelijk uit vind zien om met m’n voeten in het scheerschuim te zitten. 

Hoe creëer ik dat moment van rust?

Op een stoel bij de kinderen gaan zitten en mijn voeten op tafel leggen. Ja echt, met de tenen in het scheerschuim. Ontspannend, fluffy, fris, doen! De kinderen vinden het fantastisch en we hebben lol met elkaar. Emmer water eroverheen en het schuim is verdwenen.  Laten we het vooral niet over de glitters hebben, de komende 10 huurders hebben nog 1 groot glitterfestijn op het terras. Maar ach, als de kinderen het leuk hebben…

Een moment van rust? 

Heel snel, als niemand het doorheeft een sprintje naar de gang. Voor je het weet staat er weer iemand te kloppen of te roepen. Ik doe de wc-deur open en zie een leeg blik kidneybonen en schiet in de lach, dat kan bij ons. Ik kijk er niet meer van op, daar was die dus. Eerst maar weer even opruimen en dan een nieuwe poging.

Wie had ooit gedacht dat voor je kinderen kreeg je een leeg blik bonen bij de wc zou vinden, dat je tegen je kind zou zeggen: bevroren kippenpoten zijn niet om mee te spelen, je blij bent dat je tot 7 uur hebt kunnen uitslapen(en nee, wij hebben niks te klagen met 4 perfecte slapers), dat je met nagellak echt geen laminaat kunt versieren en rollen wc papier een andere bestemming hebben dan elkaar tot mummie maken. 

Een moment van rust?

Gewoon stil worden en luister wat er om je heen gebeurt. Hoe vaak willen we het liefste er eigenlijk bovenop willen zitten als er onenigheid is of als we denken dat het mis gaat, maar kinderen zijn tot zoveel meer in staat dan wij vaak denken. 

Abel(5) en Anna(4) gingen samen met allerlei zwembad artikelen van de glijbaan. Nee niet in het zwembad, maar in de tuin. Abel wilde Anna een zetje geven zodat ze sneller zou glijden, alsof je ook nog niet hard genoeg gaat op een stuk karton en een flamingo maar dat even terzijde. 

Anna riep stop, maar helaas voor ze het wist lag ze onderaan de glijbaan. Staat op, pakt netjes het kartonnen wakeboard, dr opblaasflamingo en zegt tegen Abel: ik zei stop, maar jij weet zeker niet wat dat betekent want jij deed het toch. Stop betekent dat je op moet houden. Van wie zou ze het geklets hebben…  

Abel die even niet weet wat hij moet zeggen, pakt zijn lekke zwembadje en loopt samen met Anna opnieuw naar de glijbaan. 

Ik had kunnen ingrijpen, maar deed dit niet. Waarom? Omdat wij kinderen hebben gekregen om ze uiteindelijk als zelfstandige volwassenen te laten gaan. Als wij als overbezorgde ouders alles van hen overnemen maakt dat de kinderen onzeker. Zij denken dat ze het zelf blijkbaar niet kunnen omdat jij het als ouder doet. 

En als zij zien dat zij zelf dingen kunnen oplossen geeft dat zelfvertrouwen. Zij hebben dit prima samen opgelost terwijl ik heerlijk tijdens de ondergaande zon met een glas cafeïnevrij latte op een stoel zat, rust! Win- win dus. 

Zit, kijk en geniet want oh wat zijn die clichés waar. De tijd vliegt, glipt door onze vingers en straks zitten ze allemaal op school. En dan huil ik omdat ik niet meer de hele dag glitters kan opruimen, omgestoten bekers water moet opdweilen, de appel toch wel had moeten schillen, de deur uit loop en vergeet dat er nog 20 kleuren speldjes in m’n haar zitten en 3 staarten op m’n hoofd heb, de boterham toch dubbel had moeten klappen in plaats van in 4 stukken en zo kan ik nog wel even doorgaan. 

Ik koester al deze kostbare momenten, want je knippert met je ogen en die zijn weer voorbij. De zomervakantie is voor ons altijd een punt om terug te kijken, te evalueren en nieuwe plannen te maken. Tijd met elkaar als gezin, energie in elkaar steken en onze liefde uitdelen. Nu ik dit laatste stuk type zijn de laatste 2 dagen van de vakantie in gegaan en krijg ik een heerlijke cappuccino van Peter in bed. 

Wij zijn vaak gehaast, alles op tijd, tijd te kort maar wat ik de laatste jaren met kinderen heb geleerd? Slow down en pak de momenten, want deze tijd komt niet meer terug.