De scholen zijn weer begonnen!

Waar zijn die 6 weken zomervakantie gebleven? Iemand die mij dat kan vertellen? En dan was het vandaag zover. Aaron naar groep 4, Abel naar groep 2, Anna voor het eerst naar school en Noa weer naar de peuterspeelzaal.

Je weet dat ze weer naar school gaan als de rapporten klaarliggen, de tassen weer fris gewassen aan de kapstok hangen en klaar zijn om gevuld te worden, alle gymkleding weer schoon mee kan en je op het laatste moment bedenkt dat de gymschoenen nog even door gepast moesten worden. Maar he, het was op tijd en gelukkig kunnen ze in ieder geval wel tot de herfstvakantie mee schat ik in. En dan die enorme stapel aan bakjes die weer uit de kast gehaald wordt.

De bakjes worden de avond van te voren al gevuld en de kleding wordt klaargelegd. Geen discussie op de vroege ochtend want dat ligt klaar. En geloof me, ‘s morgens vroeg wil je geen discussie met mij, hierbij een gratis tip dus. Scheelt echt enorm veel tijd. Zelf word ik echt niet vrolijk van al besmeerd brood en gesneden fruit in een bakje. Ja verwend zegt Peter, maar om onze echte Gooische moeders te citeren: “beter verwend dan verwaarloosd”. Maar ik heb dan ook niet echt het idee dat de kinderen doorhebben wat ze naar binnen werken. Het is eten en dan is het al snel goed. Al denkt Abel daar nog wel eens anders over. Die heeft een niet geheime deal met een klasgenoot. “ jij mijn paprika en ik jouw chocoladekoekje of Liga”. Hoe slim hè… Hoe ik de trommels vul vindt Peter een beetje over de top, maar dat is een vader-moeder ding? “Ik ben toch ook groot geworden van een boterham met kaas” is zijn tegenargument.

En dan gaat die wekker weer om 6:30 uur en dan nog zo een 20 minuten snoozen. Ik ben echt geen ochtendmens dus praat niet tegen me. Ben trouwens ook geen avondmens meer sinds er kinderen zijn. Ben ik überhaupt nog wel een mens vraag ik me wel eens af. Herkenbaar? Aaron wordt rond 7:45 uur opgehaald met het busje dus een uur de tijd. Aankleden, naar beneden om de waterkoker aan te zetten enz en dan naar boven om iedereen uit bed te halen en aan te kleden. Kinderen aan het ontbijt en alle haren weer even netjes in de plooi. Dat gaat bij de jongens toch wat sneller dan de meisjes. Want Anna heeft zo d’r wensen… en als je naar groep 1 gaat moet je natuurlijk wel goed voor de dag komen. En wat wil je aan? “mijn grote jurk met heel veel glitters”. Je kan maar beter natuurlijk een big entrance maken in de kleuterklas. Zij doet dus echt geen jurk aan die in haar ogen een te kleine rok hebben, want daar kan je geen mooie rondjes meedraaien. Het zijn de struggles van een 4-jarige. Je kan er maar beter goed over na hebben gedacht.

Tandenpoetsen en de kinderen omkopen met een filmpje kijken voor school. Nog even leuk een foto maken van iedereen met de tas om buiten, zachtjes voor de buren en proberen iedereen enigszins fatsoenlijk op de foto krijgen. Gelukt dus ze kunnen nog even een paar minuten tv-kijken. Aaron stuitert inmiddels door het huis en is bijna niet te houden van de spanning. Zulke dagen zijn zo spannend voor hem. Maar daar is het busje en we zwaaien hem met z’n allen uit.

Tijd voor de rest! Abel en Anna op hun eigen fiets en daar gaan we. Eerst Noa naar de peuterspeelzaal, daar nog even spelen en zeg kleine zus maar gedag. Zwaaien bij het raam en we vervolgen onze “breng het juiste kind op de juiste bestemming” route naar school. We mogen gelukkig vandaag mee naar binnen. Even opsplitsen tussen Abel en Anna en hun nieuwe plekje bekijken. En wat zijn ze trots. Anna zit prinsesheerlijk op d’r stoel wachtend wat er gaat komen maar vermaakt zich prima met d’r BFF die naast haar zit! Even verbolgen over het feit dat de stoelen niet tegen elkaar aangeplakt zitten maar we zijn met aardig wat overtuigingskracht toch tot de conclusie gekomen dat 2 tafels tegen elkaar echt wel aardig naast elkaar is. Tijd om te gaan en tot straks!

Fietsend naar huis voel ik me gezegend, 4 kinderen, gewoon 4 kinderen die allemaal op hun manier naar school kunnen. Wauw, dankbaar! Thuis even de boel aan kant maken en ik had met een vriendin afgesproken om even ons verdriet weg te drinken. Allebei ons meisjes voor het eerst naar school! Maandagochtend… dus het werd koffie. Een ochtendje vliegt voorbij, iedereen weer halen, lunchen, Noa naar bed en Abel en Anna weer naar school. Normaal gesproken breng ik Aaron de eerste schooldag zelf. Hij gaat dus alle dagen met vervoer, maar een fijne traditie is die paar keer even zelf halen. Maar omdat Anna voor het eerst naar school ging, werd dat hm dus niet. Als verrassing ging ik hem om 14.00 uur ophalen, wat een heerlijk blij, verrast en enthousiast koppie. Daar doe je het voor.

Om 15:15 naar de school van Abel en Anna en iedereen weer op de fiets. Ik met een stapel papierwerk wat uit alle klassen meekomt. Aanmelden, opgeven en inschrijven. Het schooljaar is echt begonnen… Als we de straat oversteken en ik de weg blokkeer om al m’n kuikentjes veilig over te laten steken, mis ik alleen m’n klaar-over hesje nog. Maandagmiddag komt er nog zwemles en vandaag ook voetbal bij. Aaron heeft voor het eerst voetbal bij een reguliere club en dat vind ik spannend. Het liefste zou ik hem behoeden voor alle tegenslagen en negatieve ervaringen. Dat is niet goed, dus dat doe ik ook niet maar wat vind ik dat lastig. Gaat hij begrijpen wat er verwacht wordt? Vinden de andere kinderen het oké als hij anders reageert dan zij doen? Wat als hij niet geaccepteerd wordt en hij alleen maar leuk wil voetballen. Pff die moederissues.

Gelukkig doet Peter de maandagmiddag activiteiten, omdat de kinderen halen en brengen al een hele onderneming voor mij is op het moment. En dat sporten rond etenstijd….dus ik maak voor de kids tosti’s met “een bordje”. Op de bank trouwens, want ze kunnen niet meer lopen. Zielig he;) zooo moe van school, nou dan maar een tosti op de bank. En “het bordje” zijn allemaal lekkere gezonde snacks. Allemaal in een ander vakje met een healthy dipje, kids blij, mama blij. Nou ja blij, Anna zegt “jij mag meer tosti want jouw buik is groter. Niet echt dik groter maar gewoon groter”. Ja schat, mama gaat echt het sporten weer oppakken. Als iemand nog een bakje energie heeft staan?