10 tips om te ontspannen en zo doe ik dat.

Op dit moment voel ik me even aardig uitgeput. Het is herfstvakantie en dus zijn de kinderen gezellig thuis. De verjaardag van Aaron is achter de rug en dat was een aardige uitputtingsslag. De stress die bij hem vrijkomt is enorm en dat heeft dan zijn weerslag op ons allemaal. Tijd dus om weer even aan mijn eigen ontspanning te werken!

Doordat de kids thuis zijn schiet mijn ontspan moment er volledig bij in. Hier had ik het van de week over met mijn behandelaar omdat hij zag dat ik hoog in mijn spanning zat. Door de medicatie begin ik mij wat beter te voelen in de zin van dat ik bijna geen doorzettende paniekaanvallen heb, maar mijn lichaam wel anders reageert dan het anders zou doen.

Adem in, adem uit

Ik ben altijd al iemand geweest die snel last heeft van hyperventilatie en hoog en snel in mijn ademhaling zit. Daar heb ik ooit zelfs wel een therapie voor gehad en ja, zelfs een bevallingscursus gedaan, want hyperventileren en bevallen leek mij niet de meest ideale combi. Echt ontspannen leek mij niet echt haalbaar, maar wel leren omgaan met mijn ademhaling.

Mijn hoofd draait de hele dag overuren omdat ik altijd maar nadenk. Dit beide kost dus bakken met energie. Ik zei van de week tegen hem: “soms zou ik even mijn gedachten willen uitzetten”. Een leuk idee? Ik ben al 10 stappen verder en heb al 100 redenen bedacht waarom het niet handig is. Daaag spontaniteit… dat in combinatie met een rouwproces, de zorg voor Aaron, altijd het gevoel te hebben dat ik de andere kinderen te kort doe, mijn eigen struggles enz enz. Voel je hm? Haha vermoeiend hè? Nou dat is dus mijn gevoel. Ik wil wat dwangmatig proberen om alles onder controle te houden maar dat gaat niet en dat hoeft ook niet. Meer dat is een intens leerproces.

Weg van herstel

Eind van het jaar ga ik richting de 2 jaar ziek zijn, burn-out zijn. Dat had ik van te voren nooit gedacht om er zolang uit te zijn. Maar ook dat brengt onzekerheden met zich mee. Hoe ziet het er straks uit, wat kan ik doen, wat is het vooruitzicht? Maar ik heb geleerd om hier niet te veel bij stil te staan. Je schiet er niks mee op want er is niemand die mij dat kan vertellen. Aan het begin van mijn ziekteproces kon ik mij er maar niet bij neerleggen en was dat een enorme interne strijd. Ik vond van mijzelf dat ik sneller moest herstellen en ik probeerde rust nemen te forceren. Werkt dus niet… Ik heb me wel 10 keer aan dezelfde steen gestoten want steeds dacht ik dat het nu wel lang genoeg duurde en ik weer door moest. Maar helaas, weer onderuit.

Nu ik weet dat ik echt de rust en het ontspannen nodig heb en me daar ook beter van voel, doe ik dat iedere dag. Soms is dat echt een langer moment maar ook wel door gewoon even een paar minuten boven te zitten als de kinderen beneden aan het spelen zijn. Of een filmpje aanzet zodat ik ook even mijn rust kan pakken. Ja, zo een moeder ben ik…

In de vakanties is dat dus lastiger, maar ook logisch denk ik. Maar ik kan mij nu makkelijker neerleggen bij het feit dat ik de was dan iets minder bij kan houden dan normaal omdat ik dat nu niet red om erbij te doen. En dat vind ik niet erg. En gelukkig kunnen mijn lieve ouders altijd bijspringen en heeft mijn moeder hier van de week een ochtendje was gevouwen en gestreken. Dan heb ik de tijd voor de kinderen en dat is voor mij genoeg.

Wat doe ik om te ontspannen?

Geen ademhalingsoefeningen, want daar worden mijn hyperventilatie en het gevoel van benauwdheid alleen maar erger van. De therapie maakt veel los en dat merk ik in mijn lijf. Weer meer last van het benauwde gevoel maar ik weet dat dit geen kwaad kan. Het is een naar gevoel maar het gaat weer voorbij, ik draag het niet alleen. Hij is erbij!

Maar goed, wat kun je wel doen:

Wat voor de 1 werkt, werkt voor een ander niet. Maar proberen kan geen kwaad denk ik dan.

• Kijk naar buiten. Weg van de schermpjes en ga buiten zitten of kijk vanaf de bank en verwonder je over de voorbijgaande wolken, de vallende blaadje en de vogeltjes die voorbij komen. Als je je daarop focust zul je merken dat je gaat ontspannen. Dit kan natuurlijk ook door een fijne wandeling of een stuk fietsen.

• Doe je ogen dicht en ga in gedachten naar jouw veilige plek. Waar ben jij helemaal op je gemak? Wat is jouw lievelingsplekje? Dat kan van alles zijn. Van je kinderslaapkamer van vroeger, tot op je bank onder je plaid, op je fiets over de hei of met je voeten in het zand op het strand. Dat is mijn lievelingsplek! Beeld je in dat je daar bent. Probeer je in te beelden hoe het eruit ziet en misschien wel een bepaalde geur of geluid. Kom tot rust op je veilige plek.

• Naar een podcast luisteren is ook iets wat ik fijn vind. Iemand die rustig tot je spreekt en ik kies dan voor een podcast met een Bijbelse leer. Bijvoorbeeld de podcast van Eline Hoogenboom op Spotify, ook fijn in de auto. Podcast, de kracht van kwetsbaarheid is er 1 maar zij heeft er meer.

• Muziek werkt voor mij ook ontspannend, maar dat ligt wel aan het soort. Na 10 keer hetzelfde blèr liedje van de kinderen werkt dat bij mij averechts. Zelf kies ik dan vaak een nummer waarvan ik weet dat het mij raakt. Even flink huilen of je gevoel er laten zijn zorgt er voor dat je juist eerst meer gespannen kan raken, maar door de ontlading is er daarna juist ook de ontspanning.

• Ik ben dus niet van de ademhalingsoefeningen of meditatie maar de spierontspanningsoefeningen vind ik wel prettig. Daar gebruik ik deze voor op advies van mijn behandelaar Spierontspanningsoefening

• Waar ik ook van ontspan is lekker met een kop koffie of thee op de bank met een tijdschrift of een informatief boek. Echt een leesboek heb ik de concentratie (nog) niet voor, maar wat kortere stukjes zijn overzichtelijk en behapbaar. Dan gun ik mezelf ook eerder de rust.

• Normaal had ik gezegd, ga lekker onder de douche of in bad zitten maar of je dat nu voor de lol doet met deze prijzen…

• Maar ik ben eerlijk gezegd ook wel een beetje van de luxe… zo ontspan ik enorm bij de schoonheidsspecialiste Zuiver en Zen en als mijn nagels weer netjes worden gemaakt. Even een moment voor mijzelf waarbij een ander voor mij zorgt. Dat vond ik altijd erg bezwaarlijk om te doen, maar nu geniet ik er heel bewust van. En dankbaar dat het kan.

• Dankbaarheid helpt mij sowieso enorm. Als je je heel bewust hebt van wat je hebt gekregen en daar dankbaar voor bent is dat voor mij ontspannend. Nu dit enorme prachtige weer tijdens de herfstvakantie, naar de kinderen kijken terwijl ze heerlijk buiten spelen in plaats van een week binnen opgesloten omdat het een week met bakken uit de hemel komt. Als je dan ook nog een week scheidsrechter, politieagentje, conciërge en bemiddelaar moet zijn wordt het er ook niet beter van.

• En voor mij persoonlijk het belangrijkste en meest waardevol, bidden. Dat geeft mij rust. Leg je zorgen en last bij Hem neer en laat het daar. Hij wil het met al Zijn liefde voor jou dragen. Ik zie dat God voor ons zorgt. Omdat er mensen zijn die voor ons willen zorgen, voor ons klaarstaan en nog zoveel meer wat niet vanzelfsprekend is.

Tel je zegeningen.